علامه مصباح یزدی عقبه تئوریک نظام
اگر خداوند متعال به نسل کنونی ما این توفیق را نداد که از شخصیت هایی مانند علامه طباطبایی و شهید مطهری استفاده کند ، اما به لطف خدا ، این شخصیت عزیز و عظیم القدر ، خلأ آن عزیزان را در زمان ما پر می کند.» این جملات بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب » در تجلیل از شخصیت آیت الله محمدتقی مصباح یزدی» است.
درست در همان دوره ی منتهی به زمان ایراد این سخنان بود که جریان نفاق ، جنگ رسانه ای سنگینی در تخریب چهره ی این عالم دردمند و مبارز به راه انداخته بود ؛ جریانی که در نهایت با فتنه گری در سال 88 نقاب از چهره برانداخت و صحت سخنان و مواضع استاد مصباح در آن سالها را در عمل به اثبات رساند. رهبر معظم انقلاب پس از آنکه در سال 78 فرمودند: بنده نزدیک به چهل سال است که جناب آقای مصباح را می شناسم و به ایشان به عنوان یک فقیه ، فیلسوف ، متفکر و صاحب نظر در مسائل اساسی اسلام ارادت قلبی دارم.»
حمایت های خود را از این عالم بصیر انقلابی همچنان ادامه دادند و در حالی که موج تخریب ها علیه ایشان همچنان ادامه داشت ، یک سال بعد در جمع دانشجویان طرح ولایت فرمودند:
این هجوم های تبلیغاتی که به شخصیت های برجسته و انسان های والا و بااخلاق برجسته وارد می کنند ، نشان دهنده ی اهداف و نیات دشمن است. یک نفر مثل جناب آقای مصباح که حقیقتاً این شخصیت عزیز ، جزو شخصیت هایی است که همه ی دلسوزان اسلام و معارف اسلامی از اعماق دل بایستی قدردان و سپاس گزار این مرد عزیز باشند ، مورد هجوم تبلیغاتی قرار می گیرند ! حرف رسا و نافذ ، منطق قوی و مستحکم هر جایی که باشد ، آن جا را دشمن زود تشخیص می دهد ، چون حسابگر است. دشمن آن جا را می شناسد و به مقابله اش می آید. با مرحوم شهید مطهری هم همین جور برخورد کردند.»
برای کسانی که پای درس علامه طباطبایی نشسته بودند و سالها هم بحث و هم درس استاد مصباح بودند مقایسه او با شهید بزرگوار مرتضی مطهری چندان غریب نبود ؛ آنها خود ، از زبان علامه شنیده بودند که
مصباح در میان شاگردان من مثل انجیر در میان سایر میوه هاست ؛ چرا که فکر او هیچ چیز دورانداختنی و زایدی ندارد.» مطهری قهرمان مبارزه با التقاط های عصر خود بود و با مارکسیسم در ستیز ؛ مصباح نیز قهرمان مقابله با لیبرالیسم ، پلورالیسم و دیگر افکار التقاطی جریانات غربزده.
آیت الله مصباح علاوه بر نقش روشنگری در برابر جنگ تمام عیار فکری و فرهنگی دشمن با نشر عقاید عقلانی ناب اسلام به عنوان پشتوانه ی تئوریک نظام اسلامی شناخته می شود ؛
رهبر معظم انقلاب در سال 84 این منبع فکر و اندیشه ی بی غل و غش معارف اسلامی » را عقبه ی تئوریک نظام دانستند و خطاب به مسؤولان دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه فرمودند: مجموعه اى از متفکران ، علما ، و سابقه دارها در امر دین . عقبه تئوریک نظام هستند و آن را تشکیل می دهند . الان ما در حوزه قم علمایى داریم ، بزرگانى داریم ، صاحبنظرانى داریم ، اندیشه پردازان یا تئوریسین ها و ایدئولوگ هایى داریم ، ما شخصیت علمىِ فکرىِ روشنفکرىِ برجسته اى مثل آقاى مصباح یزدى را در قم داریم.»
یکی از شاگردان حضرت امام نقل می کند: در اوایل نهضت حدود سال 41 و 42 ، شخصی از حضرت امام اجازه می خواست ؛ برای این مسأله باید دو نفر شهادت می دادند. آیت الله مصباح که شهادت دادند امــــــام فرمودند: شهادت ایشان کافی است ایشان ذوالشهادتین است و شهادتش به جای دو شاهد پذیرفته می شود.»
شهید والامقام بهشتی در نامه ای خطاب به استاد مصباح چنین آورده است: دوست عزیز سلام بر شما و بر دوستان و رفقای یکدل. در پى ساعت دنجى بودم که بتوانم با آقاى مصباح که مصباح دوستان » است با فکرى فارغ گفتگو کنم.»
مرحوم آیت الله مشکینی در اوج تهمت ها و تخریب ها علیه استاد مصباح در دوران اصلاحات ، درباره ی ایشان فرمود: حوزه ها باید دهها سال سهم امام بخورند ، هزاران نفر در اینجا تحصیل کنند تا در هر عصری یک یا چند نفری نظیر آیت الله مصباح به دست آید. اگر ده نفر عالم بزرگ در حوزه پیدا کنید ، یقیناً یکی از آنها آیت الله مصباح است. ما به عظمت او معتقدیم ، ما او را دوست داریم ، او یکی از خزانه های وجودی ماست ، یکی از بزرگان حوزه ی ماست ، بنده خودم علاقه به این آقا دارم ، برای اینکه شمشیر برنده اسلام در مقابل کفر است، لذا خیلی با او دشمن هستند. علامت این که این شخص همراه با اسلام است و فداکار اسلام است همین فراوانی حمله ها علیه ایشان است.»
در همان زمان علامه حسن زاده آملی هم در دفاع از شخصیت آیت الله مصباح فرمود: آقای مصباح انسان زحمت کشیده ای است. من با ایشان هم درس و هم بحث بوده ام ، خدا را شاهد می گیرم که پشت سر ایشان نماز می خوانم. از دیشب که این مطلب ( اهانت کاریکاتوریست رومه آزاد ) را شنیدم حالم دگرگون است.»
شخصیتی که رهبر حکیم انقلاب او را مطهری زمان نامیدند و فیلسوف متأله آیت الله جوادی آملی در مورد او گفته است: روحی له الفداء »، بی شک وجود کم نظیری است که پی بردن به عمق افکار و اندیشه هایش نیاز به پژوهش و تدقیق عالمانه دارد تا در پس حجاب های معاصرت مستور نماند و مبنا و مصباح حرکت های بصیرت افزای جریانات انقلابی قرار گیرد.
اما نکته این است که اگر سؤال شود با این منبع عظیم اسلامى و با این متد هزارسالهى تجربه شده و تحقیقِ حقیقتاً شگفتآور- که گاهى تحقیقات این فقها، از نظر ظرافت و دقت و ژرفنگرى، واقعاً شگفتآور است- و بخصوص آن فقه پیچیدهیى که در شیعه است (فقه برادران اهل سنت نسبت به فقهى که در بین علماى شیعه است، آن پیچیدگى و فنىگرى را ندارد. این، خیلى فنىتر و پیچیدهتر و عمیقتر است. البته، فقهاى ما کار عظیمى در این باب کردند که بههرحال، همهاش متعلق به اسلام است)، پاسخ ذرّه ذرّه و دانه دانهى مسائل زندگى چیست؟ شما و همه‌ى ما در جواب خواهیم ماند. یعنى ما امروز به فراخور نیاز و استفهامى که وجود دارد، پاسخ حاضر نداریم.غالباً هم معادن عظیم و غنى از جنسهاى فاخر در اختیارمان است؛ اما پولى را که بشود در بازار دست این و آن داد و خرجش کرد، نداریم.
چه کسى مىخواهد این کارها را بکند؟ این، حرف من نیست؛ حرفى است که سالها در حوزه مطرح بوده است. اینکه کسى مثل جناب آقاى مصباح (ادام اللّه بقائه و برکات وجوده) به این فکر بیفتند و بیایند روال کار شما را به وجود آورند، ناشى از این سؤال چند دهساله در حوزه است.
سخنرانى در دیدار با اساتید، مسئولان، فضلا و طلّاب بنیاد فرهنگى باقر العلوم (ع)
01/ 11/ 1368
دعا مى‌کنیم که خداوند إن شاء اللّه به شما هم توفیق بدهد تا این راه را ادامه بدهید و وجود شریف جناب آقاى مصباح و دیگر برادران مسئول و دستاندرکار این مؤسسه و اساتید و خدمتگزاران و محصلان و مشتغلان و فضلایى را که در آنجا مشغول هستند، حفظ کند و مشمول توفیقات خود قرار بدهد. إن شاء اللّه مشمول ادعیهى ولىّعصر (أرواحنا فداه و عجّل الله تعالى فرجه و صلوات الله علیه) باشید.
سخنرانى در دیدار با اساتید، مسئولان، فضلا و طلّاب بنیاد فرهنگى باقر العلوم (ع)
01/ 11/ 1368
مثلًا از آقاى مصباح دعوت کنید و اصرار هم بکنید؛ یا مثلًا از شاگردان آقاى مصباح دعوت کنید. خوشبختانه یکى از موفقیتهاى آقاى مصباح یزدى در قم این است که ایشان برخلاف خیلى از فضلاى ما که فضلشان در خودشان منحصر مانده، فضلش در شاگردانِ خوب سرریز شده است
بیانات در دیدار با اعضاى گروه ویژه» و گروه معارف اسلامى» صداى جمهورى اسلامى ایران
13/ 12/ 1370
حکم انتصاب آیتاللّه محمّد تقی مصباح به عضویت شوراى عالى مجمع جهانى اهل بیت (ع)
09/ 11/ 1370
بسم الله الرّحمن الرّحیم
حضرت آیت اللّه آقاى حاج شیخ محمّد تقی مصباح
اکنون که بحمد اللّه مجمع جهانى اهل بیت (علیهم الصّلاة و السّلام)به عنوان کانون تلاش علمى و عملى تشیع تشکیل یافته و آغاز به کار کرده است، شایسته است برابر مواد اساسنامهى آن، جمعى از برجستگان رجال علمى و چهرههاى موجه عالم تشیع، شوراى عالى آن مجمع را شکل بخشیده، با عضویت در آن، مسئولیت خطیرى را که براى اعضاى آن شوراى عالى پیشبینى شده، عهدهدار گردند؛ لذا جنابعالى را که بحمد اللّه به صفات مزبور موصوف مىباشید، به عضویت شوراى عالى مجمع جهانى اهل بیت(علیهم الصّلاة و السّلام) منصوب مىنمایم.
سیّد علىّ اى
حکم انتصاب آیت اللّه حاج شیخ محمّد تقی مصباح یزدى به ریاست مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى
08/ 07/ 1374
بسم الله الرّحمن الرّحیم
آیت اللّه آقاى حاج شیخ محمّد تقی مصباح یزدى (دامت برکاته)
اکنون که بحمد اللّه مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (أعلى اللّه مقامه) در سایه تلاش پیگیر و موفق جنابعالى رسمیت یافته و به تصویب شوراى عالى انقلاب فرهنگى رسیده است، جنابعالى را که از برکات ماندگار حوزه ى علمیه ى قم و از چهرههاى موصوف و معروف به علم و عمل و جد و ابتکار مىباشید به ریاست و مدیریت این مؤسسه منصوب مى‌کنم. پایهى این مرکز علمى و تحقیقى بر درک درست از نیاز زمان و تکالیف گران حوزهى مبارک قم بنا نهاده شده است. این کار در عین آنکه استمرار تلاش خیرخواهانهى کسانى است که از آغاز تأسیس آن حوزهى علمیه در اندیشهى تعالى و تکامل پیوستهى آن بودهاند، سرآغاز فرخندهیى نیز براى اهتمام و اعتناء به راههاى ناپیموده و کارهاى ناشده محسوب مىگردد. یا توجه به احاطه و نکتهدانى آن جناب، خود را از توصیه به کارهاى بایسته بىنیاز مىدانم و شما و همه‌ى همکاران هوشمند و دلسوزتان را به لطف و هدایت و فضل مستمر پروردگار متعال مىسپارم. امید است مشمول توجهات ویژهى حضرت ولىاللّه الاعظم (روحی له الفداء) بوده باشید.
و السّلام علیکم و رحمة اللّه
سیّد علىّ اى
8/ 7/ 74
مقام معظم رهبرى در بخش دیگرى از سخنانشان، نقش آیت‌الله مصباح یزدى را در هدایت طرح و برنامه این اردو حائز اهمیت خواندند و فرمودند: بنده نزدیک به چهل سال است که جناب آقاى مصباح را مى‌شناسم و به ایشان به عنوان یک فقیه، فیلسوف، متفکر و صاحب‌نظر در مسایل اساسى اسلام ارادت قلبى دارم. اگر خداى متعال به نسل کنونى ما، این توفیق را نداد که از شخصیتهایى مانند علامه طباطبایى و شهید مطهرى استفاده کند، اما به لطف خدا این شخصیت عزیز و عظیم‌القدر، خلاء آن عزیزان را در زمان ما پر مى‌کند.
۱۳۷۸/۰۶/۱۳
دیدار دانشجویان شرکت‌‌کننده در اردوى آموزشى-پرورشى بسیج دانشجویى با رهبر انقلاب
بنده هم به سهم خودم قدر آقای مصباح را می دانم. واقعا می دانم که ایشان در کشور و برای اسلام چه وزنه ای هستند و حقا و انصافا ما امروز نظیر ایشان را – حالا به این تعبیر بگوییم – خیلی نادر نظیر آقای مصباح ممکن است وجود داشته باشد با این وزانت علمی و عمق علمی و احاطه و وسعت و با این آگاهی و بینش و صفا.
حضرت آیت الله ای تصریح کردند: این سه جهت در ایشان جمع است هم علم هم بصیرت به معنای حقیقی کلمه و هم صفا. این سه تا با هم در وجود ایشان خیلی ارزشمند است خداوند متعال انشاء الله وجود ایشان را برای ما و انقلاب محفوظ بدارد و وجود ایشان را سالم بدارد تا همه بتوانند از برکات ایشان استفاده نمایند. خداوند کسان ایشان را، آقازاده های ایشان، همسر محترم، عروس ها و دامادها همه را مشمول لطف و هدایت خودش قرار دهد.
حضرت آیت‌الله ای در این دیدار با ابراز خرسندی فراوان از تلاشهای عمیق مؤسسه آموزشی - پژوهشی امام خمینی افزودند: این مؤسسه خوب، جامع و کامل می تواند از لحاظ تلاش پیگیر، خستگی ناپذیر، خالصانه و عالمانه الگویی برای حوزه باشد.
ایشانبا تجلیل از فضل و اخلاص و تقوای آیت الله مصباح یزدی وجود این کمالات را در مدیریت یک موسسه موجب افزایش برکات الهی خواندند و افزودند:خدمات و تلاشهای این مؤسسه، به شکل صحیح اطلاع رسانی شود.
دیدار مدیر و اعضای هیأت علمی مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره)
۱۳۸۹/۰۸/۰۳
فَإِذا لَقیتُمُ الَّذینَ کَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقابِ حَتَّى إِذا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَ إِمَّا فِداءً حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزارَها ذلِکَ وَ لَوْ یَشاءُ اللَّهُ لاَنْتَصَرَ مِنْهُمْ وَ لکِنْ لِیَبْلُوَا بَعْضَکُمْ بِبَعْضٍ وَ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللَّهِ فَلَنْ یُضِلَّ أَعْمالَهُم (محمد / 4)
و هنگامى که با کافران (جنایتپیشه) در میدان جنگ رو به رو شدید گردنهایشان را بزنید، (و این کار را هم چنان ادامه دهید) تا به اندازه کافى دشمن را در هم بکوبید در این هنگام اسیران را محکم ببندید سپس یا بر آنان منّت گذارید (و آزادشان کنید) یا در برابر آزادى از آنان فدیه [غرامت] بگیرید (و این وضع باید هم چنان ادامه یابد) تا جنگ بار سنگین خود را بر زمین نهد، (آرى) برنامه این است! و اگر خدا مىخواست خودش آنها را مجازات مىکرد، اما مىخواهد بعضى از شما را با بعضى دیگر بیازماید و کسانى که در راه خدا کشته شدند، خداوند هرگز اعمالشان را از بین نمىبرد
یَسْئَلُونَکَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرامِ قِتالٍ فیهِ قُلْ قِتالٌ فیهِ کَبیرٌ وَ صَدٌّ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ وَ کُفْرٌ بِهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ إِخْراجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَکْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ وَ الْفِتْنَةُ أَکْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَ لا یَزالُونَ یُقاتِلُونَکُمْ حَتَّى یَرُدُّوکُمْ عَنْ دینِکُمْ إِنِ اسْتَطاعُوا وَ مَنْ یَرْتَدِدْ مِنْکُمْ عَنْ دینِهِ فَیَمُتْ وَ هُوَ کافِرٌ فَأُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُون (بقره / 217)
از تو، در باره جنگ کردن در ماه حرام، سؤال مىکنند بگو: جنگ در آن، (گناهى) بزرگ است ولى جلوگیرى از راه خدا (و گرایش مردم به آیین حق) و کفر ورزیدن نسبت به او و هتک احترام مسجد الحرام، و اخراج ساکنان آن، نزد خداوند مهمتر از آن است و ایجاد فتنه، (و محیط نامساعد، که مردم را به کفر، تشویق و از ایمان بازمىدارد) حتّى از قتل بالاتر است. و مشرکان، پیوسته با شما مىجنگند، تا اگر بتوانند شما را از آیینتان برگردانند ولى کسى که از آیینش برگردد، و در حال کفر بمیرد، تمام اعمال نیک (گذشته) او، در دنیا و آخرت، بر باد مىرود و آنان اهل دوزخند و همیشه در آن خواهند بود.
عده ای گفتند که چه شده است که آقا در این دوران (ریاست جمهوری دکتر و در آستانه سفر ایشان به نیویورک ) مسئله نرمش قهرمانانه را در مباحث دیپلماسی مطرح نموده اند، ولکن این کلام نادرستی است زیرا حضرت آقا در سال ۱۳۴۸ برای ترجمه کتاب صلح امام حسن علیه السلام ، عنوان شکوهمندترین نرمش قهرمانانه تاریخ » را بکار بردند . بنظر میرسد که این عبارت بعنوان یک اصل در تفکرات ی مقام معظم رهبری وجود دارد که همیشه به آن اعتقاد داشته اند و مطلب تازه ای نیست. ضمنا با توجه به تفسیری که از این عبارت توسط خود ایشان صورت گرفته است ، می توان فهمید که هیچگونه تغییری در نظرات انقلابی حضرت آقا نمی باشد.
برای اینکه موضوع نرمش قهرمانانه (که این روزها با سفر رئیس جمهور به نیویورک بر سر زبانها افتاده است ) کمی روشن شود و از قضاوتهای نامورد پرهیز گردد خوب است که به فرمایشات حضرت آقا در سال ۷۵ نگاهی بیاندازیم:
اگر روحیه‌ى انقلابى را از دست دادیم، در دنیا پیش نمى‌رویم و در حدّ کشورهاى دیگرى که از لحاظ علمى و مالى همطراز ما هستند، سقوط مى‌کنیم. حالا اگر بخواهیم چنین کشورهایى را پیدا کنیم، به نظرم به کشورهاى کمى از آن طبقه‌ى پایین خواهیم رسید. به علاوه، مطامعى هم دارند که اگر آن مطامع برآورده نشده باشد، حقد هم خواهند داشت. آن چیزى که این نظام را عظمت مى‌بخشد و قدرت مى‌دهد و براى آن احترام برانگیز است و به طور ناخواسته‌ى دشمنان، موجب مى‌شود راهها روى نظام باز شود، کوشش و حضور انقلابى و تمسّک به اندیشه‌هاى انقلابى است. این را باید در همه‌ى کارهاى دیپلماسیمان، حتّى در حرف زدنها و مصاحبه کردنها، حفظ کنیم. یکى از خصوصیات این روحیه، پرهیز از حالت دفاعى در مسائل ى است. هیچ موضع دفاعى‌اى، موضع خوبى نیست؛ موضع بسیار بدى است.
موضع، باید موضع قوى و متعرّضانه‌اى باشد. در همه‌ى مسایلى که دنیا به شما تعرّضى مى‌کند و تلنگرى مى‌زند، مشت بزنید. این طورى خواهد بود که مى‌توانید پیش بروید. البته مشت بزنید. گاهى نامه‌هایى براى ارسال به این طرف و آن طرف مى‌آورند و مى‌خواهند که من نظر بدهم. من حرفهاى تندش را خط مى‌زنم. آقاى دکتر ولایتى مى‌دانند. بعضى از تعبیراتى که الان مسؤولان سرِ زبانشان است و در سخنرانیهاى خود، اینجا و آنجا مى‌گویند، من نه در زمان ریاست جمهورى به زبان مى‌آوردم و نه حالا به زبان مى‌آورم. نمى‌خواهم بگویم تندیهاى بى‌وجه بکنید و بگویید: فلانى مى‌گوید فحش بدهید. نخیر، اشتباه نشود. در مسائل دیپلماسى و در سخنرانى، در اینجا و آن جا، نه من خودم اهل فحش دادن هستم و نه این را به دیگران توصیه مى‌کنم. من مى‌گویم: شما تیزتر از شمشیر و نرمتر از حریر و سخت‌تر از سنگ و پولاد باشید. واقعاً دیپلماسى، دیپلماسىِ میدان نرمشهاى قهرمانانه است. نرم باشید؛ منتها نرمشى که تیز است. نمى‌گویم بروید بایستید بگویید مثلاً امریکاى جنایتکار. غالباً وقتى تعبیرهاى اینطورى در نامه مى‌آید، من خط مى‌زنم. نه نامه‌هایى که خودم مى‌خواهم بفرستم - آن را که خودم مى‌نویسم - بعضى از نامه‌هایى که بناست فرستاده شود و من باید رویشان اعلام موافقتى بکنم، وقتى پیش من مى‌آید، این طور چیزها را من معمولاً حذف مى‌کنم؛ چون دوست ندارم. این روش را توصیه نمى‌کنم؛ اما باید قرص بایستید و محکم باشید.
امروز جهان تشنه فرهنگ اسلام ناب محمدى است. و مسلمانان در یک تشکیلات بزرگ اسلامى رونق و زرق و برق کاخهاى سفید و سرخ را از بین خواهند برد. امروز خمینى آغوش و سینه خویش را براى تیرهاى بلا و حوادث سخت و برابر همه توپها و موشکهاى دشمنان باز کرده است و همچون همه عاشقان شهادت، براى درک شهادت روزشمارى مى‌کند. جنگ ما جنگ عقیده است، و جغرافیا و مرز نمىشناسد. و ما باید در جنگ اعتقادىمان بسیج بزرگ سربازان اسلام را در جهان به راه اندازیم.
صحیفه امام ج 21 ص 87
من اعتقادم است که اگر ما در محاصره اقتصادی یک ده پانزده سال واقع بشویم، شخصیت خودمان را پیدا می‌کنیم یعنی همه مغزهایی که راکد بودند در آن وقت و نمی‌توانستند فعالیت بکنند، به فعالیت می‌افتند. این طبیعی است که اگر یک نفر آدم یک جایی نشسته و همه چیز او را می‌آورند تقدیمش می‌کنند، این فکرش به کار نمی‌افتد، حتی کاسب هم نمی‌تواند بشود. اگر یک آدمی بود که اول صبح چایش را و نانش را بیاورند، ظهر هم همین طور، شب هم همین‌طور، هر احتیاجی هم داشت برآورده کردند، این نمی‌تواند دیگر هیچ کاری بکند، یک مرد فلجی میشود. آن روزی که این ملت فهمید که اگر ما جدیت نکنیم برای کشاورزی‌مان، جدیت نکنیم برای صنعت نفتمان، جدیت نکنیم برای کارخانه‌های خودمان، از بین خواهیم رفت و کسی نیست که به ما بدهد، وقتی این احساس پیدا شد در یک ملتی که من خودم باید هر چیز می‌خواهم تهیه کنم، دیگران به من نمی‌دهند، این احساس اگر پیدا شد، مغزها به راه می‌افتد و متخصص پیدا میشود در هر رشته‌ای. این ابتکارات از برکات محاصره اقتصادی بود. این محاصره اقتصادی را که خیلی‌ها از آن می‌ترسند، من یک هدیه‌ای می‌دانم برای کشور خودمان، برای اینکه معنایش این است که مایحتاج ما را به ما نمی‌دهند، وقتی که مایحتاج را به ما ندادند، خودمان می‌رویم دنبالش.
صحیفه امام ج 14 ص 116 / 26 بهمن 59
بسم الله الرحمن الرحیم
این نوشتار خلاصه ای از بخش امام حسین علیه السلام در کتاب انسان ۲۵۰ساله» می باشد
ضرورت قیام امام حسین علیه السلام
خطرهایی که یک جریان یا پدیده را تهدید می کنند دشمنان خارجی و یا اضمحلال داخلی هستند.
اسلام نیز از این قاعده مستثنی نیست ؛ هم دشمن خارجی دارد که در دوران رسول خدا کفار و مشرکین و سرمایه داران حجاز بودند. هم دشمن داخلی که در درون جریان اسلام گاهی بواسطه خستگی یا اشتباه در فهم راه درست ، بر اثر مغلوبِ احساسات نفسانی شدن و بر اثر نگاه کردن به جلوه های مادی و بزرگ انگاشتن آنها ، ناگهان در درون دچار آفت زدگی می شوند.» [1]
البته خداوند متعال، خطر هر دو نوع دشمن را گوشزد می نماید و البته راههای مقابله با آن را نیز متذکر می شود که در یک جمله می توان به آیه 73 سوره توبه اشاره نمود که فرمود: جاهد الکفار و المنافقین؛ ای پیامبر با کافران و منافقان جهاد کن.
ماجرای امام حسین علیه السلام تلفیق این دو بخش است . یعنی آنجایی که هم جهاد با دشمن و هم جهاد با نفس ، در اعلی مرتبه آن تجلی پیدا کرد ، ماجرای عاشورا بود؛ هم در جبهه مبارزه با دشمن خارجی و برونی ؛ که همان دستگاه خلافت فاسد و دنیا طلبانِ چسبیده به این دستگاه قدرت بودند و هم جبهه درونی؛ که آن روز جامعه بطور عموم به سمت همان فساد درونی حرکت کرده بود.» [2]
اما نکته مهمتر اینجاست ؛ بعد از اینکه اسلام دَم از مساوات و برابری زد و سعی بر این داشت که دارایی بیت المال را مساوی بین همه مسلمانان تقسیم نماید ، عده ای از مسلمانان که جزء پرچمداران حمایت از اسلام بودند ، بعنوان حق احمه و سبقت در دین، کم کم به ثروتمندان بزرگ اسلام تبدیل شدند. یعنی بعد از آنکه اسلام ، اشرافیت را قلع و قمع کرده بود ، یک طبقه اشراف جدید در دنیای اسلام به وجود آمد» [3]. در خاطرات این گونه از افراد ، با مطالب عجیبی برخورد می شود. مثلا گفته شده است که یکی از آنها وقتی مُرد و خواستند که طلاهای بازمانده از او را تقسیم کنند ، آنقدر زیاد بود که ابتدا آنها را بصورت شمش درآوردند و سپس با تبر نصفشان می کردند.
سرمایه داری برای هر کس بد باشد ، برای سابقه داران اسلام بدتر است. اگر شخصی که در جامعه تاثیر گذار نیست و جزء عموم جامعه بشمار آید، دچار بیماری اخلاقی مُسری شود، ، ضرر کمی دارد زیرا در نهایت علاوه بر خود می تواند چند نفر از اطرافیان را آلوده کند اما وقتی کسی باشد که تاثیر گذار باشد و عده ای از او تبعیت کنند و حرف شنوی داشته باشند، اینجا دیگر ضرر کم نخواهد بود بلکه می تواند یک جامعه را به فساد بکشد. در چنین زمینه ای ، قیام عظیم حسینی بوجود آمد، که هم با دشمن مبارزه کرد و هم با روحیه راحت طلبیِ فسادپذیرِ رو به تباهی به میانِ مسلمانانِ عادی و معمولی. این مهم است.»[4]
هدف قیام امام حسین علیه السلام
برای حرکت امام حسین علیه السلام اهدافی ذکر شده است که مجموع آنها می تواند در دو کلمه خلاصه شود: حکومت» یا شهادت» . عده ای گفته اند که حضرت خواست که حکومت فاسد یزید را کنار بزند و خودش یک حکومت اسلامی تشکیل بدهد ؛ این کلام اگر چه غلط نیست ولی تمام هدف نیست ؛ چون کسی که برای تشکیل حکومت حرکت می کند وقتی عده ای از بزرگان و تجربه دارها به او بگویند که تو در این کار ناکام خواهی ماند ، از کار خود منصرف می شود ، اما وقتی که به برخوردها ورفتارهای امام حسین علیه السلام از زمانی که از مدینه حرکت کردند تا شب عاشورا هیچگاه چنین موضعی برداشت نمی شود.
شهادتی را که هم که ما در شرع مقدس می شناسیم معنایش این است که انسان به دنبال هدف مقدسی که واجب یا راجح است ، برود و در آن راه ، تن به کشتن هم بدهد . این ، آن شهادت صحیح اسلامی است . اما اینکه آدم ، اصلا راه بیافتد برای اینکه من بروم کشته شوم ، آن چیزی نیست که مربوط به آن حادثه با عظمت باشد.
کسانیکه گفته اند هدف حکومت یا شهادت بود بین هدف و نتیجه خلط کرده اند. اهدافی که ایشان برای قیام سیدالشهداعلیه السلام گفته اند ، نتیجه بود . حضرت حرکتی را آغاز کردند که نتیجه اش یا به حکومت رسیدن بود یا به شهادت رسیدن . اما هدف چیست؟ هدف آن بزرگوار عبارت بود از انجام دادن یک واجب عظیم از واجبات دین ، که آن واجب عظیم را هیچ کس قبل از امام حسین علیه السلام حتی خود پیغمبر انجام نداده بود.
توضیح هدف:
احکام اسلامی دارای دو بخش فردی و اجتماعی است . احکام فردی برای این است که انسان خودش را اصلاح کند. احکام اجتماعی هم برای اینکه دنیای اسلام را آباد کند و بشر را اداره نماید . احکامی با این اوصاف بر رسول خدا نازل شد و فرمود من همه چیز را برای شما از جانب خداوند متعال گفتم. بعد از اینکه جامعه اسلامی بر پا شد مسئولیت جانشینی هم باید بعهده کسی قرار می گیرد که بتواند این راه را ، این تفکر را به همین منوال ادامه دهد و در مسیری که رسول خدا از جانب پرودگار معین نموده است گام بردارد. ممکن است که در هر کدام از انواع احکام، انحرافاتی صورت گیرد. اگر انحراف از جانب احکام فردی باشد و مردم در انجام آنها کوتاهی کنند ، خیلی اتفاق بزرگی رخ نمی دهد بلکه در بسیاری از ادوار تاریخی این معضل وجود داشته است. اما وقتی انحراف در نظام و حکومت باشد آن هم به دلیل اینکه حکام فاسد هستند، قطعا این انحراف به علما و یون منتقل خواهد شد و سرآغاز اضمحلال درونی خواهد بود.
در دوران هیچکدام از اهلبیت علیهم السلام این اتفاق نیفتاد غیر از امام حسین علیه السلام . البته انحراف در حکومت و حاکمان ، شاید در دوران برخی از ائمه اطهار علیهم السلام هم واقع شده باشد ولی موقعیت مناسب برای رفتار کردن مانند آنچه سیدالشهدا علیه السلام انجام داد فراهم نشد.
فراهم نشدن موقعیت مناسب به معنای احساس خطر نیست بلکه بمعنای این است که اگر قیامی انجام می شد ، پیغام این قیام به مردم منتقل نمی شد و مردم ثمره این خیزش را گم می کردند . مثلا در دوران امام مجتبی علیه السلام که معاویه در شام حکمرانی می کرد انحراف در اسلام بود اما بخاطر جهل مردم نسبت به اصل اسلام و سیطره ای که معاویه ایجاد کرده بود ، هر گونه اقدامی علیه حکومت او در نطفه خفه می شد و کار به جایی نمی برد . به همین دلیل امام حسین علیه السلام تا ده سال با معاویه کنار آمد تا اینکه یزید روی کار آمد . دیگر موقعیت فرق کرد . یزید کسی بود که علنا احکام اسلامی را زیر پا می گذاشت . شرب خمر، روابط نامشروع و بازی با حیوانات از اقدامات ظاهری او بود که بر کسی پوشیده نبود. اینچنین حاکمی اگر باقی بماند جامعه را خراب می کند زیرا حاکم در رأس قله است و آنچه از رأس قله بتراود در همان جا باقی نمی ماند بلکه همه جا را پر خواهد کرد. آلوده شدن منصب جانشینی رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم به اینگونه افراد همان انحراف در نظام و حکومت اسلامی است که باید توسط همان خیزشی که انقلاب نام دارد از بین برود و تطهیر شود.
در این وضعیت دیگر خطر ، سبب برداشته شدن تکلیف نیست و هر کس که می تواند باید از انحراف بیشتر جلوگیری کند .
پس هدف ، عبارت شد از بازگرداندن جامعه اسلامی به خط صحیح . آن وقتی که راه ، عوضی شده است و جهالت و ظلم و استبداد و خیانت کسانی که مسلمین را منحرف کرده و زمینه و شرایط هم آماده است.
البته در تاریخ قیام امام حسین علیه السلام می توان مویداتی برای هدفی که ذکر شد یافت . من جمله:
1. وقتی که حضرت را به بیعت با یزید فراخواندند فرمودند: انالله و انا الیه راجعون و علی الاسلام السلام اذ قد بلیت الامه براع مثل یزید.
2. محمد بن حنفیه با دلسوزی خواست که حضرت را از خروج از مکه منصرف نماید و مانع رفتن ایشان به کوفه شود ولکن حضرت فرمودند: انی لم اخرج اشرا و لابطرا و لا مفسدا و لا ظالما و انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی.
3. نامه هایی از جانب حضرت به روسای بصره و کوفه نوشته شد که در آنها اینگونه قید شده است: فان السنه قد امیتت و ان البدعه قد احییت. فلعمری ما الامام الا الحاکم بالکتاب القائم بالقسط الدائن بدین الحق الحابس نفسه علی ذلک لله. این جملات آخر اشاره دارد به اینکه ، یزید کسی است که هیچکدام از این اوصاف در او نیست پس لیاقت حکومت و خلافت ندارد .
4. خطبه امام در میان لشکر دشمن نیز حاکی از همین مدعاست: من رأی سلطانا جائرا مستحلا لحرم الله ناکثا لعهد الله مخالفا لسنه رسول الله یعمل فی عبادالله بالاثم و العدوان لم یغیر بقول و لا فعل کان حقا علی الله أن یدخله مدخله
5. اولین خطبه ای که بعد از رسیدن به کربلا فرمودند: الاترون الی الحق لایعمل به و الی الباطل لایتناهی عنه
مطلبی هم که در بالا آمد مبنی بر اینکه برای حضرت فرقی نمی کرد که حکومت تشکیل بدهد و یا به شهادت برسد از خطبه امام در منزل عذیب» فهمیده می شود: اما والله انی لارجو ان ی خیرا ما اراد الله بنا ، قتلنا ام ظفرنا
این هدف قیام بود که جامعه اسلامی را از پیشروی در انحراف منع کند. مردم بیدار شوند و در مقابل اشتباهات بزرگ و کوچک ساکت نباشند. لذا شما می بینید بعد از شهادت امام حسین علیه السلام قیامهای اسلامی یکی پس از دیگری بوجود آمد اگر چه سرکوب شد این خیلی تلخ نیست ، از همه چیز تلخ تر این است که یک جامعه به جایی برسد که در مقابل دشمن ، حال عکس العمل نشان دادن پیدا نکند.
[1] 20/3/75
[2] 20/3/75
[3] 20/3/75
[4] 6/11/71
فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام فضائل امیرالمومنین علیه السلام
خیبر
کفار
فدک
یهودیان پیش از بدر به تشویق و تحریض دیگران بر ضد پیغمبر و مسلمانان پرداختند و انواع آزار و اذیت را در قبال آنان در پیش گرفتند.
ابو عفک یهودی مردم را به دشمنی پیغمبر بر می انگیخت و در هجو حضرت شعر می سرود. سالم بن عمیر نذر کرد که اورا بکشد یا خود در این راه کشته شود . سالم به سراغ ابوعفک رفت و او را کشت.
بنظر می رسد که قتل وی پیش از جنگ بدر بوده است.
عصماء دختر مروان
وقتی ابوعفک کشته شد، عصماء دختر مروان که از تیره بنی امیه بن زید، و همسر یزید خطمی بود، از قتل وی افسوس خورد و به عیب جویی از اسلام و مسلمانان پرداخت. او انصار را به سبب پیروی از پیغمبر سرزنش می کرد و در هجو حضرت شعر می گفت و در اشعار خود مردم را به دشمنی او بر می انگیخت. عصماء تا پس از جنگ بدر به
ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم
سیر تاریخی انقلاب
18 دى 1230
در روز جمعه 18 دی ماه 1230 به دستور ناصرالدین شاه امیرکبیر در حمام فین کاشان به قتل رسید. با قتل امیرکبیر، کشور از یکی از مخلص ترین و فداکارترین و لایق ترین مدیران خود در طول تاریخ، محروم شد .
جنبش تحریم توتون و تنباکو و فتوای تاریخی میرزای شیرازی از مهمترین رویدادهای تاریخ معاصر می باشد که پیشتازی مرجعیت و ت شیعه را در مبارزه با استعمار نشان می دهد .
19 اسفند 1275
سید جمال، اواخر عمر خود را در عثمانی سپری کرد و غیر مستقیم تحت نظر سلطان عبدالحمید، امپراطور عثمانی قرار داشت.
وقتی خبر قتل ناصرالدین شاه توسط میرزا رضا کرمانی، از شاگردان سید جمال، به اسلامبول رسید، سلطان عبدالحمید، به هراس افتاد و دستور قتل سید جمال را داد و سرانجام در 19 اسفند 1275 برابر با 9 مارس 1897 او را مسموم ساختند و جنازه او را در قبرستان مشایخ اسلامبول به خاک سپردند.در سال 1324، فیض محمدخان، سفیر وقت دولت افغانستان در آنکارا، موافقت دولت ترکیه را برای نبش قبر سید بدست آورد بقایای جسد سید جمال‌الدین اسدآبادی را در تابوتی به کابل انتقال دادند.
انقلاب مشروطیت یکی از مهمترین وقایع تاریخ معاصر ایران میباشد که سرفصل جدیدی در تاریخ ایران گشود. فرمان مشروطیت در 14مرداد1285 مظفرالدین شاه امضا کرد .
شیخ فضل‌الله نوری از جمله ونی بود که در پیروزی نهضت مشروطه نقش مهمی ایفا کرد اما پس از مشاهده انحراف این نهضت بنای مخالفت با روشنفکران غربزده گذاشت و به دست همین گروه اعدام شد .
پس از امضای .
ادامه مطلب
درباره این سایت